قالب ابن سینا

منشا و سرچشمه اصلی حجامت به‌صورت دقیق نامعلوم است. در طب سنتی ایران، از بادکش درمانی مرطوب یا حجامت مرطوب (که معمولاً با عنوان کلی حجامت شناخته می‌شود) استفاده می‌شود و باور انجام دهندگان آن براین است که چنانچه بادکش درمانی به‌صورت مرطوب انجام شود (خون فرد با بریدن پوست خارج شود)، موجب درمان جای زخم و چنان‌چه به‌صورت خشک انجام شود (بدون خارج کردن خون با بریدن پوست)، موجب پاکسازی بدن و اندام‌ها می‌شود.

در دوران یونان باستان، بقراط (حدود ۴۰۰ سال قبل از میلاد)، از بادکش برای بیماری‌های داخلی و مشکلات ساختاری استفاده کرده‌است. این روش که ادعا می‌شود توسط محمد بسیار توصیه شده، توسط مسلمانان توسعه داده شده و جزئیات بیشتری به آن افزوده شده‌است. اولین گزارشهای استفاده از بادکش در چین باستان به دوران جی هونگ گیاه‌شناس و کیمیاگر تائویست باز می‌گردد (۲۸۱ تا ۳۴۱ قبل از میلاد). بادکش همچنین در کتاب ابن میمون در مورد سلامتی آمده‌است و از آن در جوامع یهودی اروپای شرقی استفاده شده‌است. در اوایل قرن بیستم، ویلیام آسلر، پزشک کانادایی آن را برای درمان سینه پهلو تجویز کرده‌است. بادکش درمانی از دهه ۱۹۵۰ میلادی در بیمارستان‌های چین تحت عنوان طب سنتی چینی استفاده می‌شود.