زالو درمانی
زالو درمانی هزاران سال پیش برای درمان اختلالات سیستم عصبی، مشکلات دندان، بیماری‌های پوستی و عفونت‌ها استفاده می‌شد.
امروزه علاوه بر این موارد، زالو درمانی بعد از انواع جراحی پلاستیک و دیگر جراحی‌های میکروسکوپی استفاده می‌شود. زیرا زالو در بزاق خود ماده آنتی کوآگولان ضد انعقادی ترشح می‌کند که از لخته شدن خون در بدن جلوگیری کرده و باعث بهبود گردش خون می‌شود. جریان خون بهتر باعث بهبود سریع‌تر زخم‌ها می‌شود.
برخی اوقات زالو درمانی بهترین راه حل جایگزین برای درمان بیماری‌هاست و حتی گاهی از درمان‌های دارویی هم بهتر عمل می‌کند. به دلیل اثرات شفابخش زالو درمانی بر بدن انسان، این درمان سنتی محبوبیت زیادی بین مردم پیدا کرده است. در حال حاضر، زالو درمانی به دلیل ساده بودن انجام آن و کم هزینه بودن مورد توجه قرار گرفته است.
تاریخچه زالو درمانی
زالو از ۲۵۰۰ سال قبل در هند، یونان، ایران، رم و سپس در اروپا مورد استفاده پزشکی قرار گرفته است. در قرن نوزدهم، از زالو درمانی به عنوان درمانی برای سردرد، تب، زخم‌های عفونی و … استفاده می‌شد.
زالو درمانی به عنوان یکی از روش‌های مرسوم در طب سنتی ایران شناخته شده است و استفاده از آن در ایران، قدمتی چندین ساله دارد. ابوعلی‌سینا در رابطه با استفاده از زالو درمانی در درمان بسیاری از بیماری‌ها، در کتاب قانون خود نوشته است که پس از ترجمه آثار وی، زالو درمانی و زالو شناسی در غرب رواج یافت.
زالو درمانی چگونه انجام می‌شود؟
در این روش، زالوها را روی پوست قرار می‌دهند و زالوها با دندان‌های خود، پوست را سوراخ می‌کنند.
زالو درمانی معمولاً بین ۲۰ تا ۴۵ دقیقه انجام می‌شود و در این مدت، هر زالو مقدار ۱۵ میلی‌لیتر خون را می‌مکد. جانورشناسان تاکنون ۶۰۰ نوع زالو را شناسایی کرده‌اند که ۱۵ نوع آن در پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. برخی زالوها سمی هستند و ممکن است برای سلامت انسان خطرناک باشند. به همین دلیل این عمل باید توسط فرد خبره انجام شود.
طی زالو درمانی، زالو سه ماده از خود ترشح می‌کند که عبارتند از:
- بی حس کننده موضعی (برای کاهش درد)
- وازودیلاتور (برای بهبود خونرسانی)
- هیرودین و کالین (برای جلوگیری از لخته شدن خون)
