روش های تشخیص در طب سنتی

در طب سنتی چند روش تشخیص وجود دارد.

۱. مزاج‌شناسی، معاینه وضعیت روانی

۲. نبض

۳. ادرار و مدفوع

۴. عنبیه‌شناسی

۵. زبان‌شناسی

۶. پاندول

۷. بی‌لوکیشن


مزاج شناسی :انسان و بیماری­ها، به طورکلی به شناخت طبایع و درک درست از عناصر چهارگانه برمی گردد. دید درست به طبیعت و تامل در آن باعث شناخت درست نسبت به محیط و در عین حال خود انسان می­شود که این امر از مهمترین پایه های شناخت و درمان طبیبان کهن بوده است. به طوری که مزاج خوراکی ها،درجات و مصلحات آن، به دوران پیش از سقراط برمیگردد. کتاب هایی که در زمینه شناخت گیاهان، مفردات و داروهای گیاهی نوشته شده اند به این مباحث اشارات زیادی کرده اند .
نبض  : به جنبیدن رگ در اثر تپش قلب گفته می‌شود. این اتفاق به دلیل تپنده بودن انقباض قلب، خون در سرخرگ‌های بزرگ به صورت تپشی حرکت می‌کند. هرگاه چنین سرخرگ به پوست نزدیک باشد حرکت تپشی خون در سرخرگ را می‌توان با لمس احساس کرد که آن را «رگ جنبنده» گویند.
عنبیه‌شناسی : علم شناخت بیماری‌ها به وسیله عنبیه به زبان ساده‌تر “مانیتورینگ هوشمند بدن” که بیماری‌ها یا اختلال در هر ارگانی از بدن را همانند یک اسکنر نشان می‌دهد است؛ در واقع ما از طریق عکس گرفتن هر چند با دوربین ساده عکاسی یا تلفن همراه از داخل چشم افراد می‌توانیم بیماری‌های فرد را به وی گوشزد کنیم.

 

:: ارسال نظر